Thursday, April 29, 2010

Gotta Kill Them All.. JEJEMON!

Habang pinag-uusapan namin ni Rosh, ka-OJT ko sa isang production house, ang nakaraan kong pag-ibig (hehehe) ay nabanggit niya ang isang kakatwang term. Katunog kasi iyon ng pangalan ng taong pinag-uusapan namin. Una inakala ko imbento niya lang. Pero as time goes on, nadiskubre ko na meron nga pala talagang ganoong salita. Ang nakakatawa pa, hindi rin alam ni Rosh mismo na unti-unti naring pumapatok ang ang salitang JEJEMON.

Eh ano nga ba ang "jejemon"? 
 Narito ang ilang kasagutan mula sa urbandictionary.com:

1) Usually seen around social networking sites such as Friendster and Multiply, jejemons are individuals with low IQs who spread around their idiocy on the web by tYpFing LyK diZS jejejeje, making all people viewing their profile raise their eyebrows out of annoyance. Normal people like you and me must take a Bachelor of Arts in Jejetyping in order to understand said individuals, as deciphering their text would cause a lot of frustration and hair pulling.

CAUTION: THESE INDIVIDUALS ARE BREEDING! THEY CAN BE SEEN WRECKING GRAMMATICAL HAVOC ON FACEBOOK TOO!

2) Jejemons are not just confined to trying-hard Filipino gangsters and emos. A Jejemon can also include a variety of Latino-Hispanic fags who enjoy typing "jejejejeje" in a wider context, much to the disdain of their opponents in an internet MMORPG game such as Ragnarok and DOTA.

3) Basically anyone with a low tolerance in correct punctuation, syntax and grammar. Jejemons are usually hated or hunted down by Jejebusters or the grammar nazi to eradicate their grammatical ways.
On AIM or YM:

miSzMaldiTahh111: EoW pFuOh!

You: Huh?

miszMaldiTahh111: i LLyK tO knOw moR3 bOut u, PwfoH. crE 2 t3ll mE yur N@me? jejejejeje!

You: You are a jejemon! Don't talk to me, you uneducated retard!

miszMaldiTahh111: T_T

Isa pang meaning ng JEJEMON:

- a person WhO tyPeZ lYKeS tH1s pfOuh..
whether you are RICH, MIDDLE CLASS or POOR ifpK eU tYpE L1K3 tHiS pfOuh..eU are CONSIDERED AS JEJEMON.

- (noun or adj.)---a person who is very expert in typing..
- a person that nevr gets tired of typing consonants in all of his comments...
- people with very LOW IQ
- a person that destroys the morale of language in any typing media like internet,cellphones...etc...
- a person you want to fuck off and kill
- an emo/gangster who owns all the possible negative qualities of a person.

- is the derrogative term used for a certain categorized kind of people.They type JEJEJE or JEJEJE when they want to express laughing in written words, which happen more than often. This is why we call them jejes.
JEJE-Similar to hehehe but more like a naughty chuckle coming from the back of your throat.
For instance, used while plotting an evil plan.

EX. 1. I'm going to make that guy look like such a zaris..JEJEJE

ex. 2. "omg! my sister farted" jejeje
ex. 3. 3Ohw phOwh eVeR1yBhOodY! jejeje!
ex. 4. pFroUwd 2 b @ jEJ3mOn!

WHAT ARE THE SIGNS OF JEJEMON PEOPLE?

Sign that it is a jeje you are dealing with is that he (they are most commonly masculine) seems to have low intelligence.
This is because
1. they can not express themselves in the English language as good as an average person
2. it seems that their kind is simply dumber.
3. Their names are also often begun with "El" then followed with a random spanish or portuguese word.
4. they put too much letters and symbols in everyword they say even in their god damn NAMES or ALYASES.
Another usage of JEJEMON:
A pejorative term most middle to high-class Filipino teens use to refer to their poor countrymen who dress up as 'GaNgZtaHz' and use txt language. What the upper class fail to see is that these Jejemons do not know any better and that's caused by their inherent poverty.

The elite and affluent, not to mention spoiled teens find yet another way to degrade their already impoverished brethren. Instead of helping the trampled, the high-class Filipino teens jeer at the destitute who they know can't afford the luxurious taste they have. Of course, they cover this up by volunteering in charitable works just to show that they are impeccable and far better than the so-called Jejemons.

This just goes to show how divided the Filipino people are. Social classes will never break boundaries because the discriminatory elites will never accept the poor in their society as equals.
Rich boy: Hey look! A Jejemon! Look at how he types and dresses.
Rich girl: Yeah, it's a good thing we have rich parents. Hey, let's go to Zara, Mango and Topshop, I wanna buy gladiator sandals.
Rick boy: You already have about 20 pairs!
Rich girl: Look at that disgusting Jejemon...He's been looking at me the whole time.
Rich boy: That's 'coz you're wearing short shorts and exposing your shaved mestiza legs. But I don't really mind.
Straight from GMA News and Public Affairs:

For the latest Philippine news stories and videos, visit GMANews.TV

Pero in short, kung JEJEMON ka man o hindi, wala akong pakialam. Patuloy pa rin ang climate change.
PS: "Pababalikin ko ang mga Jejemon sa elementarya." -GIBO
For more info, visit http://jejemon.com/ 




















Wednesday, April 28, 2010

UPUAN

Habang pagala-gala ako sa Facebook, namataan ko ang isang video mula sa YouTube. Ang pamagat ay may kinalaman sa mga "ex". Pinanuod ko sandali. At kung totoo man ang kwentong ito, pwes talagang lahat ng bagay ay nagaganap ng may kadahilanan. Walang aksidente. Nakatakda lang talaga.

Tuesday, April 20, 2010

The Big Shift

Oo naman blogger ako.

Mula ng matutunan ko mag friendster, na-excite na ko lagi tumambay sa mga computer shop nun para mag-internet tuwing pagkatapos ng klase. Friendster ang unang community site kung saan ako nagkaroon ng account o "profile". Iyon kasi ang unang sumikat na networking site. Kasabay noon ay natutunan ko na rin mag YM, sumali sa mga chatrooms ng mga ignoranteng pinoy na namangha sa galing ng pagcha-chat, mag search sa Yahoo at pumunta sa ibat-ibang website. 

Wala naman din akong pormal na edukasyon sa computer kaya ang lahat sariling sikap ko lang. Sa tuwing magha-hang yung PC na gamit ko, tinatawag ko lang yung tao sa may server. Tapos panonoorin ko lang kung ano abng gagawin niya para bumalik sa dati yung computer. Ngayon ko lang narealize na kaya pala nagha-hang ang gamit kong PC ay dahil sa dami ng Internet Explorer na binubuksan ko. Hindi ko pa alam ang paggamit ng Exit, Minimize at Enlarge. Sa ganoong paraan ng trial and error natutunan ko ang paggamit ng Internet at unti-unting natuklasan ang hiwaga ng World Wide Web.

Di nagtagal, kalagitnaan ng 2005 nadiskubre ko ang blog sa friendster. Ayon sa unang tala ko, sa LiveJournal ako unang nagkaroon ng blog na sa ngayon ay hindi ko na matandaan ang access. Simula noon naging permanenteng personal blog ko na ang NOSTALGIA. Dahil mas ina-access ang friendster, napansin ko na mas maraming opportunity for exposure ang blog na yon. Ang NOSTALGIA ay parang journal ko lang na nakapublish via internet. Madalas ang laman noon ay puro mga kadramahan ko sa buhay, mga sanaysay tungkol sa kasalukuyan kong nararamdaman, mga bagay na madalas hindi verbally napag-uusapan, mga kwento, tula, o kahit anong tumatakbo sa isip ko na nais kong lang ilabas. Meron ding mga pangyayari, maaring pangyayari sa mga taong nasa paligid ko o tungkol lang sa akin mismo. Sa NOSTALGIA wala akong pakialam kung tumaas ang presyo ang langis or kung ilang aktibista ang nasalubong ko sa PUP. Wala akong pakialam kung nanalo ba ulit si Pacquiao o kung magugunaw na bukas ang mundo. Hindi iyon isang magazine. Sabihin nalang natin na iyon ay dokumentaryo ng aking buhay. Minsan naglalagay ako ng entry hindi para ibahagi sa ibang tao, kundi para lang may maitala ako at may mabasa sa mga darating na araw. Sa madaling sabi, isang magandang paraan ang pagbisita sa NOSTALGIA na para makilala akong mabuti.

Halos limang taon na rin akong nabla-blog sa friendster at nauso na rin ang pagamit ng blog. Dumami ang mga users ng blogspot at LiveJournal at kahit sa Tagged at Multiply naglagay narin ng blog. Dumadami na kasi ang madaldal at isang malaking pagkakataon ang paggamit ng blog para sa mga taong maraming gustong sabihin. Bastat masipag kang mag update at marami kang maibabahagi welcome na welcome ka sa mundo ng mga bloggers. 

Pero may napansin akong malaking problema sa friendster blog. Hindi ko kontrolado ang mga taong pumupunta sa site. Ibigsabihin, may account ka man sa friendster or wala, bastat naka public ang entry mo, mababasa ng kahit sino. Kung titingnan ang NOSTALGIA, mukha itong tahimik na blog. Walang nagpapalitan ng komentaryo, walang diskusyong mahaba, walang kontrobersya. Pero nagugulat nalang ako dahil bigla nalang babanggitin ng isa kong kaibigan ang isa kong post. Madalas yung mga tao na hindi mo inaakalang nagbabasa ng blog ay suki mo pala. Sa paggawa ko ng mga entries minsan hindi ko na iniisip kung maiintindihan ako. Pero nakakabigla nalang talaga dahil may mga tao na nakakainitndi pa rin ng ibig kong sabihin. Iyon ang isa sa hindi ko makontrol sa frienster blog. Minsan dumating sa pagkakataon na nagtala ako sa NOSTALGIA ng isang kontrobersyal na forum na nagmula sa isa sa mga videos ko sa Facebook. Nagulat nalamang ako isang araw dahil nakaabot sa kinauukulan ang entry kong iyong sa NOSTALGIA. Hindi ko alam kung sino ang nag access, nag print at nagbigay ng friendster blog entry na iyon sa kinauukulan. Pero isa lang ang sigurado ako, kilala ko siya marahil at nasa paligid ko lang siya. Walang widget for "followers" ang friendster blog kaya wala kang alam kung sino ang nakakapagbisita or kung sino ang nakakapagbasa ng mga post mo. In short, isa siyang website na open for the public. As long as alam mo yung link, makikita mo ang blog. May lugar para mag comment pero walang option para i-link ang comment sa profile ng nag comment. At dahil sa bumaba ang trend ng friendster dahil sa paglutang ng Facebook, Twitter at umblr, napansin ko na mas tumahimik ang site. Maliban lang sympre kung pinost ko ang link ng entry sa FB profile ko.

Naisip ko lang siguro na panahon na sa kin para baguhin ang takbo ng pagbla-blog. Pananatilihin ko ang NOSTALGIA bilang personal blog na naglalaman ng mga bagay na para sa kin ay personal. At gagawin ko namang reality-based magazine site ang MGA DAKILANG ARAW. Ang tapang di ba. Hahaha. Huwag kang mag expect. Kasi expectations usually bring disappointment. Nang mga nagdaang panahon, dumami ang mga bagay na ginusto kong itala at ibahagi sa tao na kung ilalagay ko sa NOSTALGIA ay magmumukhang langaw sa isang masarap na ice cream. Mga obserbasyon sa paligid. Mga katotohanan. Mga opinyon. Mga karanasan. Siguro mas masasayang karanasan. Susubukan ko lang naman.

Oo susubukan ko lang.

Pag tumagal ng ilang taon gaya ng NOSTALGIA, ibigsabihin ginagawa ko na.